เมื่อความจน สอนให้คนเคย จน จดจำ

เมื่อความจน สอนให้คนเคย จน จดจำ

จากหญิงชาวบ้านธรรมดาที่มีอนาคตอยู่กับรายได้วันละ 70 บาท กับบ้านหลังเล็กๆ ที่อาศัยอยู่กับพี่น้องกับอีก 2 คน แต่วันนี้เธอเป็นเจ้าของฟาร์มหมูตัวอย่างของจังหวัดที่มีรายได้ต่อเดือนเกือบแสน...ในตำบลเล็กๆ ของอำเภอดอนเจดีย์ จังหวัดสุพรรณบุรี ชาวบ้านที่นี่ก็หนีไม่พ้นการทำไร่ ทำนา ตัดอ้อย คนมีที่ดินก็รวยเอารวยเอา ส่วนคนไม่มีจะกินก็จนเอาจนเอา และสำหรับชีวิตของหญิงชาวบ้านอย่างคุณสมพงษ์  เอี่ยมเมือง ก็เป็นเหมือนอย่างที่สอง ความลำบากเลยทำให้เธอกล้าที่จะสู้ จนทุกวันนี้เธอสามารถหนีมันออกมาได้แล้วจากหญิงชาวบ้านความรู้จบชั้น ป.4 ที่ครอบครัวไม่ได้มีความพร้อมในเรื่องเงินทองมาให้ใช้จ่ายได้อย่างสะดวกสบาย ชีวิตของสมพงษ์ตั้งแต่เด็กๆ ก็ต้องทำงานหนักโดยมาตลอด ซึ่งแต่ละวันจะมีรายได้อยู่ที่วันละ 70 -80 บาทจากกการรับจ้างตัดอ้อย จนเมื่อ 10 ปีที่แล้วโอกาสที่จะทำให้เธอหลุดพ้นจากความลำบากก็มาถึง เมื่อได้เริ่มมาเป็นเกษตรกรเปิดฟาร์มหมูเลี้ยงส่งออก ทุกวันนี้ชีวิตจึงดีขึ้นเหมือนฝัน 
อาคารการเรียนรู้ของฟาร์มฯ ซึ่งคุณสมพงษ์บอกว่าสมัยก่อนบ้านที่อยู่เล็กกว่าอาคารนี้อีกการหนีความลำบากอาจไม่ใช่เรื่องง่ายนักสำหรับคนที่ไม่มีอะไรเลย ซึ่งคุณสมพงษ์ได้เล่าว่า ช่วงแรกนั้นยอมเสี่ยงที่จะเป็นหนี้ เพราะเชื่อว่าการเริ่มต้นในครั้งนี้คงทำให้ชีวิตของครอบครัวนั้นดีขึ้น “ตอนนั้นเราไม่รู้หรอกว่าจะเป็นอย่างไร แต่พอดีมีพนักงานของ CPF เขามาให้ความรู้เรื่องการทำฟาร์มหมูแบบปิด และเราเองก็สนใจด้านนี้อยู่แล้วก็เลยมั่นใจว่าน่าจะดี เลยลองเสี่ยงเป็นหนี้และเอาโฉนดไปค้ำประกันที่ธกส. ตอนนั้นก็กู้เงินมาก้อนแรก 5 แสนบาท ทางบริษัท CPF เขารับรองให้ด้วย ก็เลยได้ทำฟาร์มหมู”การได้เริ่มทำฟาร์มหมูครั้งนั้น คุณสมพงษ์เล่าว่าทำให้ชีวิตของเธอดีขึ้นตามลำดับ และสามารถปลดหนี้ได้ภายในเวลาสองปี จากนั้นก็กู้เงินมาเพื่อขยายฟาร์มอีก 4 แสนซึ่งครั้งนี้เพียงแค่ปีเดียวก็สามารถปลดหนี้ได้หมด“ตอนนั้นที่ทำครั้งแรกเมื่อ 10 ปีที่แล้ว ก็สองปีค่ะถึงจะใช้หนี้หมด ทีนี้ก็เลยจะขยายโรงเรือนอีก 1 โรง เลยไปกู้เงินเพิ่มอีก 4 แสน รอบนี้เร็วขึ้น เพราะปีเดียวก็ใช้หนี้ธกส.ได้หมด ก็ยอมรับว่าชีวิตตอนนี้ดีขึ้นมาก แต่ก็ไม่คิดจะขยายแล้วค่ะ แค่ชีวิตทุกวันนี้ดีขึ้นกว่าแต่ก่อนก็ดีใจแล้ว”จากชีวิตที่ไม่เคยมองเห็นภาพอนาคตที่สุขสบาย จากรายได้วันละ 70 บาทต่อวัน กลายเป็นเกือบแสนต่อเดือน ซึ่งแป็นความแตกต่างที่พลิกชีวิตอย่างรวดเร็ว แต่คุณสมพงษ์ก็ยังคใช้ชีวิตธรรมดาตามประสาชาวบ้าน ซึ่งยังได้ทิ้งท้ายข้อคิดดีๆ ให้ฟังอีกว่า 
“สมัยก่อนมันลำบากมากจนไม่รู้จะอธิบายยังไงดี แต่พอคิดถึงแล้วก็ไม่อยากกลับไปเป็นแบบนั้นอีก ทุกวันนี้เลยอยู่แบบพอเพียง มีเงินก็ใช้พอดี ที่เหลือก็เก็บไว้ จะได้ไม่กลับไปลำบากเหมือนก่อนคือมัน “จน” จนจำเลยนะ” ความจนอาจไม่ใช่สิ่งที่น่ารังเกียจสำหรับผู้หญิงคนนี้ เพราะมันเป็นเหมือนสิ่งที่เตือนสติและสอนให้รู้ว่าคุณค่าของความจน ได้ทำให้เธอสู้ และชีวิตอย่างพอเพียง

NEWSblank ข่าวออนไลน์
เรียนภาษาอังกฤษ | หอพัก | ดาวน์โหลด | vol6